kucukkarabalik 1. nesil yazar

karakterli insan olmak; iş hayatım boyunca patron zorbalığına maruz kalan herkesin arkasında durdum. sesimi yükselttim. genel olarak da çabuk sinirlenen birisi olarak yaftaladılar. benim ilk ciddi anlamda patronla olan kavgamda herkes göt korkusuna ağzını bile açamadı. o gün bugündür diyorum ki karakterli olmak da zaman zaman cehalettir. kimsenin umrunda değilsin kardeşim. sen kimsin de hak savunucusu oldun. brave heart ha haaa götüm.!

mimar sinan render almayı bilmez

birçok kimsenin mal olduğunu düşünmek

iyi geceler mesajı atanınız yoksa atayım da ihtiyacı olan nasiplensin. askıda iyi geceler gibi. benim de yok çok da şey yapmayın. olunca da binbir türlü başka sorunu var onun

yazdıklarınıza istinaden atanmış cinsiyetinizi tahmin etmeye çalışıyorum. ama söylemiyorum

cingıl değil de eren bora ercan sesiyle dazkır, dinar, dazkır dinar, dazkır dinar

yeteneğim olsa doğuş'un robot resmini çizebilirdim sanki. doğuş bilinen birisi, tanıdık. her lisede olur bu tipten

kendisiyle yakın yaşlarda olmamızdan dolayı, ilkokul yıllarına ya da okul dönemlerine dair olan her podcasti, benim travmaları teker teker tetiklemiştir. allah'a emanet bir şekilde bu yaşa iyi geldiğimizin kanıtı, imzası gibi bölümleri vardır. hem güldürüp hem travmalara sürükler, geçmişteki iş teknik hocanıza sövdürür.
sizi geçmişle hesaplaşmaya iter. allah, sevdiği hanım bireyle daha sıcak ülkelerde mutlu bir hayat versin dediğim kişidir.

yakın bir zamanda spor salonunda bir kadın bana siz de çok zayıfsınız. balık et iyidir demişti. ben de kendisine balık etli olan benim siz kilolusunuz dedim. allah affetsin. ama gerçek bu. ben zayıf birisi değilim.

bir kız vardı. hoca bana taktı derler ya kız bana taktı. bizim zamanımızda tikky diye bir kavram vardı. ben metalci, bu tikkydi. ayrı dünyaların insanıydık. okulda bayan reis gibi de takılırdı yanlıs hatırlamıyorsam sevgilisi bıcaklanmıştı. bütün bu rezaletler ankara'nın en iyi anadolu liselerinden birinde gerçekleşiyor isim vermeyelim :) bir gün aramın iyi olduğu ama bir çekim de olmayan bir kimse için ondan uzak duracaksın. bücür, durmazsan seni okula rezil ederim, seni döverim şeklinde tehditler içeren ulaklar gönderdi bana. bir gün de tuvalette sıkıştırdı, itti vurmaya kalktı, derken benim gözüm döndü. kızı kızlar tuvaletinde bayağı dövdüm. elimden paylaşılamayan yakışıklı cocuk birey aldı. sonra disiplinler gelsin, babalar gitsin. allah'tan nefsi müdafaa dediler. gençliğimde parolam sevgiydi. ama şiddeti de yeri gelince enstrüman olarak kullandım. babam asla maruz kalmadığım halde birisini dövmeyi nasıl öğrendiğim konusunda hala merak içinde. ben de bilmiyorum baba ben de bilmiyorum. liseden sonra bu işleri bıraktım :)

@beyinli bireyve devrem @@zellengadef entryleri beni zevkten dört köşe yaptı. nece büyük tespitlerdir yarab. işıl işıl parlayan cehalet beni her daim mutluluktan delirtmiştir. üstatlar saygılar sunuyorum.

hayırlı olsun

ben bir insanı sevmediysem genelde onda bir bokluk çıkar

canım ülkemde o kadar korkunç bir biat kültürü var ki, damarlarına, iliklerine kadar korku sinmiş bu güzel halk, maalesef ki sesini çıkarırsa başına bir şey geleceği korkusuyla yüzyıllardır bastırılmış. marjinal diye tanımlanan insanlara nazaran daha normal sayılabilir bir imajım vardır. şunu çok duydum.
senin uç fikirlerin. uç fikir de şey mesela ırkçılık rezalet bir şeydir gibi bir söylem. genel geçer dünya düzeninde olması gereken düşünce biçimi olmuş sana uç fikir. görsel

depresif bir günündeysen, titreye titreye , ayazı duyarak bir sigara yakarsın. isınmak adına iç mekana gidersin. yöreye aslında ait olmayan itemlere bakarken, bu yol bitmez sancısı içini kaplar. yozgatlı şadiye albümü sıkıntına sıkıntı katar. lan otobüsü kaçırır mıyım derken taharet maşrapalı tuvalete gidersin. en az babaannene gitmek, halı deseni incelemek kadar iyi bir içsel yolculuk yöntemidir